Ex Oriente Lux - Etiopia, po raz dwunasty

Zapraszamy do wysłuchania kolejnego odcinka audycji Radia Watykańskiego z cyklu "Ex Oriente Lux" autorstwa o. Rafała Zarzecznego SJ poświęconej Etiopii. Dziś pierwsza część opowieści o stolicy kraju - Addis Abebie.

 Ex Oriente Lux - Etiopia, cz. 12 (audio)

==> Przeczytaj i posłuchaj więcej o Etiopi   

 

Wystawa ikon Międzynarodowego Pleneru Ikonopisów na Wołyniu

26 kwietnia 2012 roku w Warszawie będzie miało miejsce otwarcie poplenerowej wystawy ikon

I Międzynarodowego Pleneru Ikonopisów na Wołyniu, zatytułowanego "Patroni Polski i Ukrainy. Ikona jako źródło i inspiracja”, którego Droga Ikony jest współinicjatorem.

Otwarcie nastąpi o godz. 18 w Galerii LUFCIK w Domu Artysty Plastyka w Warszawie, ul. Mazowiecka 11a

Po wystawie będzie możliwość zakupu powstałych na Plenerze prac, z których dochód wesprze Centrum Integracji w Zamłyniu (Caritas Diecezji Łuckiej), ośrodka duchowego i intelektualnego dialogu polsko-ukraińskiego, który jest jednocześnie miejscem odbywania się wołyńskiego pleneru ikonopisów.

Prezentowane na wystawie ikony powstały w czasie I Międzynarodowego Pleneru Ikonopisów w Zamłyniu, który odbył się w lipcu 2011 roku na Ukrainie.  Plener został zorganizowany przez Konsulat Generalny RP w Łucku, Związek Artystów Plastyków Wołynia, Centrum Integracji w Zamłyniu, Pracownie „Droga Ikony” i Akademię Sztuk Pięknych we Lwowie, pod patronatem Tomasza Janika – ówczesnego Konsula Generalnego RP w Łucku, bpa Markijana Trofimiaka – zwierzchnika Kościoła rzymskokatolickiego na Wołyniu, oraz bpa Jozafata Howery – zwierzchnika Kościoła greckokatolickiego na Wołyniu.

Uczestnikami pleneru byli wykładowcy i malarze z Polski i Ukrainy (ASP we Lwowie, Związek Artystów Plastyków Wołynia, Droga Ikony, Związek Polskich Artystów Plastyków Okręg Warszawski), pracowali oni pod artystycznym i naukowym kierownictwem prof. Romana Wasyłyka, kierownika Katedry Sztuki Sakralnej Lwowskiej Narodowej Akademii Sztuk Pięknych.

Prace powstałe podczas I Międzynarodowego Pleneru Ikonopisów na Wołyniu,

które można nabyć jako wsparcie Centrum Integracji w Zamłyniu

W celu informacji jak i zakupu ikon proszę kontaktować się na adres email: info.drogaikony@gmail.com lub telefonicznie: 502 167 900.

Joanna Zabagło
MB Wołyńska

  40x30

Urszula Żakowska
św. Antoni Pieczerski

30x25

Bohdan Nowyckyj
MB Petrowska

40x32

Marcin Hugo-Bader
Mandylion

40x32

Michał Szwarz
św. Archanioł Michał

  40x32

Ewa Krygiel
św. Jozafat Kuncewicz

  30x25

Piotr Mądrach
św. Jerzy

  40x20

Hałyna Czernysz
MB Bolesna

51x41

Hałyna Czernysz
Chrystus Pantokrator

44x34

Wiktor Burczak
Święta Trójca

  69x56

Ołeksandr Ławoryk
Chrystus Pantokrator

  40x32

Raman Wasyłyk

MB Wołyńska

50x40

Urszula Żakowska
MB Peczerska

40x30

Joanna Zabagło
św. Borys i Gleb

  45x25

Urszula Klimowicz
MB Znaku

  40x30

Artem Kopajhorenko
św. Antoni Peczerskij

  40x32

 
==> zobacz relację z pleneru na Wołyniu
==> czytaj więcej o Międzynarodowym Plenerze Ikonopisów

Blaski Ziemi Świętej, cz. 4

Zapraszamy do uczestnictwa w wirtualnej podróży po kraju Chrystusa i Jego uczniów za sprawą nowego cyklu foto reportaży Anny Przybycińskiej zatytułowanego "Blaski Ziemi Świętej". 

Gdy zabraknie już wina

                               Gdy zabraknie już wina:
                                        Wiary
                                              Nadziei
                                                    Miłości
                                Uczyń wszystko
                                Cokolwiek powie
                                Mój
                                Syn
   
Chyba nie ma człowieka, który nie kojarzyłby Kany Galilejskiej z weselem i winem. Wesele wspominają małżonkowie odnawiający przyrzeczenia ślubne w niewielkim, XIX-wiecznym kościółku franciszkanów. Wino można kupić w sklepiku naprzeciw. W podziemiach kościoła pozostałości wcześniejszych budowli i przykładowe stągwie. Wielkie, kamienne dzbany na kilkadziesiąt a nawet kilkaset litrów. Tak wiele to miejsce mówi o troskliwym spojrzeniu Maryi, która zauważa zakłopotanie młodych małżonków i spieszy im na pomoc i o niezwykłej hojności, wręcz rozrzutności Boga. Skoro w tej sprawie Jezus tak ponad miarę obdarza (licząc tylko 6 stągwi po 50 litrów, mamy zapas 300 litrów dobrego wina!), to czyż nie wysłucha także naszych próśb zanoszonych za wstawiennictwem Matki? Szkoda tylko, że prosząc o wino darów zapominamy drugą część zdania – „Uczyńcie wszystko, cokolwiek powie mój Syn”.

Z tym „czynieniem” wielu ma problem. Tylu chorych Jesus uzdrowił i mówił, aby nie rozgłaszali o Nim, a oni przeciwnie jeszcze bardziej i głośniej. Betesda – Sadzawka Owcza. To tu Jezus uzdrowił paralityka. Ale skoro był to szabat, a uzdrowiony głośno rozpowiadał o cudzie, Faryzeusze już nie dali Jezusowi spokoju. Dziś Betesda znajduje się głęboko poniżej poziomu ulicy. Gdy kolejni najeźdźcy burzyli miasto, zwalali mury budowli i na splantowanym terenie budowali nowe. Stąd Betesda przypomina dziś bardziej studnię, niż opisywaną w Biblii, zaopatrzoną w krużganki sadzawkę.

Betania – miasto przyjaciół Jezusa: Łazarza i jego sióstr Marty i Marii. To taki azyl. Dobrze móc przebywać wśród swoich, którzy się troszczą i rozumieją. Chyba dlatego właśnie to miejsce wybrał Jezus na wypoczynek przed ostatnią drogą do Jerozolimy. Tu też przez wskrzeszenie Łazarza, zawczasu ukazał swoją władzę nad śmiercią. Do dziś można wejść do grobu Łazarza. Też jest pusty. Wg tradycji, jako niewygodny świadek Jezusa, został Łazarz zesłany na Cypr. Tam głosił Dobrą Nowinę i został biskupem. Do dziś w kościele Ayios Lazaros w Larnace są przechowywane i czczone jego relikwie. Podobno nigdy się nie uśmiechał. Może tęsknił za Nowym Życiem, które już widział? A może zobaczył, co czeka tych, którzy nie uwierzą w zmartwychwstanie i odczuwał głęboki smutek...

kliknij na zdjęcie, aby obejrzeć foto prezentację

==> zobacz pozostałe odcinki "Blaski Ziemi Świętej"

Tekst i zdjęcia: Anna Przybycińska

Iconostasi e Liturgia celeste - międzynarodowa konferencja

23 kwietnia 2012 r. w Papieskim Instytucie Orientalnym w Rzymie odbyła się międzynarodowa konferencja zatytułowana "Iconostasi e Liturgia celeste. Una prospettiva cattolica orientale per la nouova evangelizzazione" (Ikonostas i Niebieska Liturgia. Katolicko wschodnia perspektywa nowej ewangelizacji). W konferencji udział wzięli teologowie, liturgiści, historycy sztuki oraz ikonopisi zaangażowani w odnowę wrażliwości i recepcji duchowego piękna w życiu Kościoła. Prezentowana konferencja jest pierwszym z pośród trzech planowanych spotkań poświęconych nowemu spojrzeniu na Piękno, stanowiące fundament chrześcijańskiej liturgii. Kolejne dwa spotkania odbędą się w Piana degli Albanesi (6-7 lipca 2012) i Lungro (29-30 sierpnia 2012) we Włoszech, w miejscach antycznych fundacji chrześcijańskiej tradycji wschodniej.

Międzynarodowa konferencja "Iconostasi e Liturgia celeste" odbyła się w języku włoskim, dlatego program i nagrania wystąpień prelegentów udostępniamy w wersji oryginalnej:

• Program konferencji oraz prezentacja prelegentów i ich referatów (plik pdf)
• J. Eks. bp. Cyril Vasi SJ, Introdizzione (plik audio)
• O. prof. Manuel Nin OSB, Tempo di Dio, Tempo della Chiesa nell'anno liturgico bizantino (plik audio)
• Ks. Pasquale Imperati, Architettura come "epifania" dell'incontro tra Dio e l'uomo (plik audio)
• Maestro Stefano Armakolas, La teologia del colore (plik audio)
• O. prof. Peter Dufka SJ,  Bellezza come espressione e stimolo della fede (plik audio)
• Ks. Luigi Vitale, Paolino di Nola e Giustiniano: costruire con la luce (plik audio)
• Prof. Maria Giovanna Muzj,  La duplice liturgia nelle chiese romane del primo millenio (plik audio)
• Ks. dr Ionut Gotia DCJM,  L'iconostasi: luogo priviliegiato per la rappresentazione dell'Annunciazione (plik audio)
• Maestro Alfonso Caccese,  Photis Kontoglou e la rinascita dell'iconografia in Grecia nel XX secolo (plik audio)

Źródło i udostępnienie plików o. Jacek Wróbel SJ

Anna Kopeć-Gibas - ikony w nowym świetle

W galerii SCEK przy ul. Jezuickiej 4 w Warszawie 12 kwietnia (do 21 maja 2012) otworzono wystawę prac Anny Kopeć-Gibas - uczestniczki współogranizowanych przez Drogę Ikony Międzynorodowych Warsztatów Ikonopisów w Nowicy. Na wernisażu znalazły się zarówno ikony jak i grafiki artystyki. Zaprezentowane prace stanowią spójną opowieść o przeżywaniu piękna stworzonego świata i tajemnicy-sacrum życia człowieka.

 Anna Kopeć-Gibas

Anna Kopeć-Gibas z wyróżnieniem skończyła Wydział Grafiki i Malarstw ASP w Łodzi. Wielokrotnie nargradzana, jest laureatką kilku konkursów m.in. na najlepszą warszawską grafikę miesiąca, Quadriennale Drzeworytu i Linorytu Polskiego i in. Jej prace wystawiane były na wielu wystawach zbiorowych (m.in. w Paryżu), a także kilku indywidualnych w Warszawie, Wrocławiu, Łodzi, Skierniewicach, Bełchatowie.

Artystka ikoną zainteresowała się 10 lat temu pod wpływem lektury wywiadu z Jerzym Nowosielskim. Początkowo zgłębiała jej aspekty teologiczne, niebawem trafiła do tworzonego przez o. Jacka Wróbla SJ  przy Sanktuarium św. Andrzeja Boboli środowiska miłośników ikony i sama zaczęła je tworzyć. "Czym jest dla mnie ikona, skąd czerpię inspiracje? Na te pytania trudno odpowiedzieć. Wiem, że jest dla mnie ważna i poświęcam jej dużo czasu, ale nie chcę tylko przez sam fakt, że się tym zajmuję, uwznioślać mojej pracy. Po prostu, jakoś samo przychodzi." - mówi.

Ikona zajęła ważne miejsce w  pracy twórczej Anny Kopeć-Gibas. Jej wpływ wyraźnie widać również w grafikach. "Trawestacja ikony w linorycie okazuje się możliwa i otwiera nowe drogi w mojej pracy twórczej. Temat człowieka - fundamentalny dla ikony, inspiruje mnie do nowego spojrzenia-widzenia ciała." - dodaje artystka.

Tekst: Katarzyna Jakubowska-Krawczyk
Zdjęcia: archiwum Artystki

Olya Kravchenko i niezwykłe ikony ze Lwowa

28 marca 2012 w lwowskiej galerii sztuki sakralnej Icon Art otworzono wystawę współczesnych ikon Oli Krawczenko - uczestniczki współogranizowanych przez Drogę Ikony warsztatów w Nowicy, Uliany Niszczuk - Borysiak i Ostapa Łozińskiego. Tematem wystawy jest "Przejście" - od śmierci do życia. Młodzi ukraińscy ikonopisi w cyklu swoich prac przedstawili tajemnicę cierpienia, śmierci i zmarwychwstania Chrystusa, a także nadziei, którą przynosi ona współczesnemu człowiekowi.

Olya Kravchenko jest absolwentką wydziału  konserwacji  Lwowskiej Narodowej Akademii Sztuk Pięknych. Skończyła  studia doktoranckie i przygotowuje rozprawę na temat przedstawień św. Jana z Dukli. W 2008 roku była laureatką prestiżowego stypedium "Gaude Polonia", podczas którego pracowała przy restaurowaniu portretów w pałacu w Wilanowie w Warszawie.
 

Olya Kravchenko

Od małego malowała ikony na szkle. Podczas studiów uczyła się sztuki ikonograficznej, robiąc kopie starych przedstawień. Przez 6 lat zajmowała się konserwacją XIV - XVI - wiecznych fresków, pomagając jednocześnie przy malowaniu ikonostasów: przygotowując deski, malując architekturę i szaty.

Pochodząca z rodziny o mocnych korzeniach artystycznych głębokie pragnienie malowania nosiła w sobie od zawsze. Wspomina jak męczyły ją ośrodki, w których spędzała wakacje gdzie nie było żadnej sztuki. Ale dopiero podczas pobytu na stypendium w Warszawie odważyła się zacząć tworzyć własne prace. Na rzymsko-katolicką Wielkanoc wszyscy wyjechali do domu a ona została i przez trzy dni nie wychodziła z domu i malowała. To były trzy najszczęśliwsze dni mojego życia - wspomina. Patrząc na namalowane przez nią wtedy obrazy wszyscy mówili, że to ikony. Ona takiego przekonania nie miała, ale pod ich wpływem zaczęła bliżej przyglądać się sztuce ikonograficznej, by wreszcie w nią wejść. Inspiracje czerpie z głębi siebie, nie umie jednoznacznie stwierdzić dlaczego przy danej ikonie sięga do jednych środków wyrazu, przy innej do innych. To idee i przemyślenia, które gdzieś w podświadomości dojrzewają.

Jej prace pokazywane były na wielu wystawach zbiorowych na Ukrainie i poza jej granicami. Miała także kilka wystaw indywidualnych m.in. "O najważniejszym" (2009), "Ciasto" (2009-2010). Jest  jednym z twórców projektu  "Od Iwana do Jordana", który ma celu promowanie rodzimej sztuki i rzemiosła artystycznego, uczestniczką projektu "Odzyskanie duszy zaniedbanego", służącego tchnięciu nowego życia w stare, porzucone obiekty zabytkowe m. in. opuszczone kościoły.

Prace Ostapa Łozińskiego

Prace Uliany Borysiak

       Prace Olyi Kravchenko

Tekst: Katarzyna Jakubowska-Krawczyk
Zdjęcia: archiwum Artystki