Odkrywanie Rumunii cz.7

Zapraszamy do cyklu publikacji i towarzyszącym im fotorelacjom autorstwa Anny Przybycińskiej poświęconych kulturze Rumunii, kraju leżącym na styku chrześcijańskich cywilizacji wschodu i zachodu. 
 

Czarny kościół

Braszów został założony w 1211 roku przez … Krzyżaków, a mieszkali tu głównie Rumuni (Wołosi) i Sasi. Przez wieki był niezależnym, bogatym miastem kupców i rzemieślników, otoczonym w XIV w. murem i noszącym miano niezdobytego. Niezwykłą rolę i trwałość miasta podkreślają umieszczone w herbie królewska korona i korzenie. Braszów prowadził własną politykę, miał prawo bicia monety, sądzenia a także utrzymywania zamków obronnych. Od XVI wieku Braszów stał się ważnym ośrodkiem kultury i języka rumuńskiego. Działały tu szkoła, biblioteka, wytwórnia papieru i drukarnia. To tu w 1848 roku rumuńscy rewolucjoniści domagali się praw politycznych dla siedmiogrodzkich Rumunów a nawet przyłączenia do księstw rumuńskich. 

 

Miasto było również ośrodkiem reformacji. Działał tu Ioan Honterus, humanista i założyciel w 1535 r. pierwszej drukarni w Siedmiogrodzie. Jego pomnik znajdujemy przy tytułowym Czarnym Kościele. Czarny Kościół był budowany w latach 1385 – 1447 dzięki środkom przekazanym przez węgierskiego króla Michała. Swą nazwę zawdzięcza wielkiemu pożarowi z 1689 roku, który zniszczył drewniane wyposażenie i zaczernił mury. W kościele znajduje się największa w Rumunii kolekcja ok. 150 dywanów anatolijskich. Bogaci kupcy przywozili je z pełnych niebezpieczeństw wypraw handlowych i ofiarowywali jako wotum dziękczynne za szczęśliwy powrót. W kościele znajdują się również wspaniałe organy posiadające 4 tysiące piszczałek - drugie, co do wielkości po Sibinie i ostatni instrument zainstalowany na południu. 

Rzemiosło budowlane nie należy do najbardziej bezpiecznych, nawet w dzisiejszych czasach. Już w XIV wieku poszczególne grupy robotników współzawodniczyły ze sobą. Jedna z takich rywalizacji zakończyła się śmiercią robotnika. Upamiętniono go kamienną rzeźbą umieszczoną na przyporze kościoła. 

Aby obejrzeć fotorelację kliknij na zdjęcie:

Tekst i zdjęcia Anna Przybycińska