Warsztaty tematyczne „Matka Boża Fatimska” - relacja

W dniach 3-8 lipca 2017 r w pracowni Drogi Ikony przy ul. św. Szczepana 1 w Warszawie odbywały się warsztaty tematyczne „Matka Boża Fatimska”, które prowadził ks.Mateusz Orłowski SJ. Zajęcia, w których uczestniczyło 12 osób, odbywały się codziennie, co zapewniało atmosferę intensywnej  pracy nad wybranym przedstawieniem Matki Bożej Fatimskiej.
 

*  *  *

Prowadzący przygotował dla nas – jako wzór i źródło inspiracji -  kilka wersji pięknej współczesnej  ikony Matki Bożej Fatimskiej zwanej także „W Tobie jedność”.

Na pozór prosta i oszczędna w rysunku postać Maryi okazała się - przynajmniej dla mnie - dużym wyzwaniem, ponieważ próbowałam osiągnąć  efekt jasności i blasku bijącego od postaci „Pięknej Pani” o czym można przeczytać w relacjach dzieci, którym się objawiła w Fatimie.

W pracy nad  ikoną pomagały mi wspomnienia z tego miejsca,  gdy kilka lat temu, podczas służbowego pobytu w Lizbonie wyrwałam się na kilka godzin do Fatimy i do tej pory pamiętam niezwykłą  atmosferę tego sanktuarium, pełną spokoju i światła, akurat wyjątkowo było niewiele ludzi, przed południem w zwykły dzień roboczy - taki, jakim był dzień objawienia. Nie wiedziałam jeszcze wówczas, że kiedyś będę mogła pracować nad ikoną Matki Bożej Fatimskiej. Dlatego jestem bardzo szczęśliwa, że mogłam wziąć udział w tych warsztatach, które  pomogły mi uczynić kolejny krok „na drodze ikony”.

Prowadzący wspierał  życzliwie i z poczuciem humoru każdą/każdego z nas, przekazując  uwagi i  korekty  w trakcie pracy, a pod koniec każdego dnia ogłaszał „chwilę prawdy” i dokonywał przeglądu „osiągnięć ”, oczywiście z komentarzami i wskazówkami. Bardzo pomocne było także zaproponowane przez niego ćwiczenie rysunkowe, pomagające w wyborze kolorystyki ikony, jak również przekazywane nam obserwacje i  doświadczenia własne z  pracy nad ikonami – jak np. na temat  kolorystyki ikon i relacji pomiędzy rysunkiem-walorem- kolorem ikony .

Z perspektywy najstarszej uczestniczki tych warsztatów (i innych warsztatów, w których brałam udział), mogę sobie pozwolić na przekazanie  w imieniu własnym wyrazów wielkiego uznania i wdzięczności dla Prowadzącego za  przeprowadzenie tych trudnych zajęć  z sukcesem, w dobrej i pełnej życzliwości atmosferze , co pozwoliło osiągnąć rezultat w postaci pięknej kolekcji ikon wykonanych przez uczestników warsztatów. (Ania)
 

*  *  *

Gdy dwa miesiące temu, w związku z rocznicą 100-lecia objawień w Fatimie czytałam książkę Giovanniego de Marchi  pt.” To była Pani lśniąca bardziej niż słońce” rosła we mnie fascynacja tamtymi wydarzeniami oraz pragnienie napisania ikony Matki Bożej Fatimskiej. Miałam jednak obawy, że – jak często  bywa – zabraknie mi czasu. Niebawem na Drodze Ikony pojawiła się propozycja warsztatów. Wszystko wskazywało na to, że sprawy codzienne, obowiązki zawodowe i  rodzinne nie pozwolą mi wykroić  po kilka godzin dziennie  przez cały tydzień. Jednak wbrew rozsądkowi zapisałam się.

Od pierwszego dnia zajęć  towarzyszyła mi wielka radość i pokój. Z pewnością była to zasługa prowadzącego ojca Mateusza, który wierzył w nas i wspierał. Starał się prostować moje kręte ścieżki, którymi zazwyczaj podążam podczas pisania ikony.  Pomagał podejmować decyzję przy doborze kolorów, korygował fałszywe linie. Pilnował, by prace szły sprawnie, mając na uwadze cel – ukończenie ikony. Przyznaję, że brakowało mi wiary w to, że w moim przypadku napisanie ikony w 6 dni jest realne… a jednak udało się. (Do namalowania został tylko różaniec i podpisy.) Dziękuję o. Mateuszowi za prowadzenie, dziękuję przemiłym uczestnikom, od których także wiele się nauczyłam, a przede wszystkim dziękuję Maryi, że zaprosiła mnie do tego spotkania. (Ewa)
 

*  *  *

   

Na foto relacje z warsztatów zapraszamy do naszej galerii na facebooku.

Kliknij na poniższe zdjęcie

fot. Mateusz Orłowski SJ

Zakończenie roku 2016/2017 na Drodze Ikony

W czerwcu, we wszystkich trzech naszych pracowniach w Warszawie na Mokotowie, na Pradze oraz w Poznaniu miały miejsce zakończenia roku. Podczas mszy św. dziękczynnych zostały pobłogosławione ikony, powstałe na zajęciach w ciągu roku.

*  *  *
 

W Warszawie na Mokotowie, 26 czerwca, w kaplicy św. Judy Tadeusza nastąpiło zakończenie i podsumowanie roku działań pracowni Droga Ikony. Na mszy św. z udziałem o. Jacka Wróbla SJ i o. Mateusza Orłowskiego SJ obecni byli uczestnicy warsztatów, ich bliscy i przyjaciele. Po mszy nastąpiło pobłogosławienie ikon i prac powstałych w ciągu dwóch semestrów zajęć.
 

fot. Anna Przybycińska

*  *  *

W Poznaniu, w Pracowni Działań Twórczych, 23 czerwca, oprócz prezentacji ikon, pokazane zostały także prace będące wynikiem warsztatów pozłotniczych, których cel, oprócz zdobień na ikonach, zakrojony jest również na dekorację uniwersalną.
 

Uczestnicy kursu ikonopisania 2-stopnia PDT w Poznaniu

Uczestnicy warsztatów pozłotniczych PDT w Poznaniu

Ikony święcone na zakończenie roku PDT w Poznaniu

*  *  *

24 czerwca pracownia Drogi Ikony przy kościele Chrystusa Króla na ulicy Skaryszewskiej w Warszawie  obchodziła zakończenie semestru. Ksiądz Przemysław Krakowczyk poświęcił uroczyście efekt rocznej  pracy w pracowni. Przez sobotę wieczorem i niedzielę parafianie mogli oglądać zgromadzone przed ołtarzem ikony.

Święcenie ikon w pracowni na Skaryszewskiej

Uczestnicy pracowni na Skaryszewskiej w Warszawie

Warsztaty "Zwiastowanie Pańskie" - relacja

Od 7 kwietnia do 10 czerwca 2017 r. w pracowni warszawskiej Drogi Ikony odbyły się warsztaty ikonopisania "Zwiastowanie Pańskie" prowadzone przez Joannę Zabagło. Wzięło w nich udział 8 osób. 
 
 

 

 

 
Poniżej dzielimy się relacjami dwóch uczestniczek. 

 

*  *  *

Bardzo głęboko przeżyłam warsztaty Zwiastowania. Atmosfera była podniosła i wzruszająca. Dla mnie był to czas bliższego poznania Maryi, kontemplacji Jej wiary i zaufania wobec Bożej obietnicy, a także zatrzymanie się nad momentem wcielenia Syna Bożego. Temat nakłaniał do głębokich refleksji o powołaniu człowieka i jego odpowiedzi na Boży plan.

Od strony technicznej było to duże wyzwanie, wielość problemów warsztatowych i stylistycznych sprawiła, że nie było łatwo, zwłaszcza tym mniej doświadczonym (jak ja), ale jednocześnie można było zdobyć ogromną wiedzę i doznać głębokiej satysfakcji w przypadku powodzenia. Ogromnie się cieszę, że mogłam uczestniczyć w tak pięknym wydarzeniu. (Dominika)

 

*  *  *

Warsztaty „Zwiastowanie Pańskie” prowadziła Pani Joanna Zabagło, która tym razem postawiła przed uczestniczkami wyjątkowo trudne  zadanie - pracę na podobraziach w formie dyptyku , na dwóch deskach równocześnie, o wymiarach 40 cm na 55 cm.  W trakcie tych warsztatów  były także przeprowadzone dodatkowe  ćwiczenia z rysunku – schemat twarzy męskiej, rozjaśnień twarzy MB – białą kredką na brązowym kartonie i szat Anioła –  ochrą i bielą cynkowa na brązowym kartonie. Należało także wykonać „wprawkę” twarzy MB na tekturce, przy czym niektóre uczestniczki warsztatów wykonały to jako trzecią ikonę, dodatkowo do ikon „głównych”. Jak zwykle u Prowadzącej -  były  także przygotowane obszerne materiały w postaci tekstów  na temat „Zwiastowania Pańskiego”, rysunków elementów postaci oraz wielu przykładów ikony Zwiastowania – różnych wersji przedstawień tej  ikony, do wyboru, dla zainspirowania  do pracy nad tematem.

Miałam możliwość uczestniczenia w tych warsztatach w grupie 8 osób  pracujących nad ikoną „Zwiastowania Pańskiego” i zadanie do wykonania w ramach tych warsztatów  było  dla mnie dużym wyzwaniem, zarówno od strony technicznej jak i tematycznej.

Obszerna literatura tematu (m.in. M. Bielawski” Blask Ikony”, P. Seewald ”Jezus Chrystus-biografia”) i in. , opisując historię przedstawień  „Zmartwychwstania Pańskiego   podaje, że święto Zwiastowania  pojawiło się dopiero w VI wieku, Obchodzono je  25 marca  z okazji zrównania dnia z nocą, kiedy  zaczyna się wiosna  i dzień staje się dłuższy od nocy – co jest znakiem  i początkiem  nadziei, bo takie znaczenie ma Zwiastowanie. 

W tym roku  święto Zwiastowania w Kościele Wschodnim przypadło  7 kwietnia – akurat cudownym trafem był to pierwszy dzień naszych warsztatów. Zaczęłyśmy więc nasze warsztaty w dzień święta „Zwiastowania Pańskiego”!

Wraz z rozpowszechnianiem  się święta Zwiastowania, motyw ten zaczął pojawiać się w ikonach, freskach i mozaikach, a także w malarstwie. Ciekawostką jest, że w  najstarszych ikonach Anioł przestawiany był jako nie uskrzydlony młodzieniec. Są różne warianty tej sceny: bywa usytuowana przy studni lub we wnętrzu domu; Maria przedstawiana jest w postaci stojącej lub siedzącej, a Anioł – jako przyklękający przed Marią lub nadbiegający do Niej, albo w postawie stojącej, jakby prowadząc rozmowę z nią.

Tę ostatnią formę przedstawienia wybrałam dla mojej ikony: Maria  i Anioł prowadzą rozmowę na stojąco – twarzą w twarz. Temu rozwiązaniu sprzyja kształt desek wybranych dla ikony , ale ważne jest także to, co się dzieje między postaciami przedstawionymi na  tej dwuczęściowej ikonie:  jest to sytuacja  dyskusji, o czym świadczy zarówno gest  prawej ręki Anioła wyciągniętej w stronę Marii jak i gest Jej prawej dłoni, otwartej i trzymającej nić od wrzeciona -  jakby w zaskoczeniu, mówiąc tym gestem: „chwileczkę, poczekaj”, podczas gdy  w drugiej, opuszczonej ręce trzyma wrzeciono, co pogłębia wrażenie zaskoczenia. Jest to moment jeszcze przed wyrażeniem  przez Marię zgody - poprzez  pochylenie głowy  w geście pokory i akceptacji – ale to już widzimy na innych przedstawieniach tej sceny, wykonywanych podczas warsztatów.

Warto zwrócić uwagę na kolorystykę tego  przedstawienia: zielone szaty Anioła – w kolorze nadziei, ze złotymi refleksami  na fałdach i  skrzydłach,  w kontraście do ciemnego ubioru Marii - purpurowego płaszcza ze złotymi lamówkami  i trzema złotymi gwiazdami oraz ciemno-niebieskiej sukni. W tej postaci  jasnym fragmentem jest  Jej twarz , co podkreśla siłę tej postaci. Czerwone poduszki na fotelu, przy którym stoi i czerwone pantofelki podkreślają Jej królewską godność . W górnej części ikony – w kierunku głowy Marii zstępują trzy promienie światła, wychodzące  z małego kręgu nieba, co zaznacza boski element tej sceny.. 

Trudnym momentem pracy nad ikona – przynajmniej dla mnie – jest wybór tła : tym razem świadomie wybrałam bardzo jasne-malowane tło, ze złoconymi tylko nimbami,  rezygnując z pokusy wyzłocenia całego tła, chociaż bardzo podobają mi się ikony moich Koleżanek z warsztatów, ze złotym tłem.

Na zakończenie warto podkreślić, że mimo tak trudnego tematu i dużego zakresu prac, prawie wszystkie ikony (w tym także moje) zostały prawie zakończone, pozostały drobiazgi i podpisy, jedna osoba zakończyła pracę całkowicie.

Uczestnictwo w tych warsztatach bardzo pomogło mi w doskonaleniu techniki pracy nad ikoną , w szczególności poprzez ćwiczenia z rozjaśnianiem szat i twarzy, stosowanie  przejrzystych warstw kolorów, zastosowanie ornamentów . Jestem bardzo wdzięczna Prowadzącej za wszystkie wskazówki i pomoc, a także za przybliżenie tak ciekawego i rozwijającego tematu. (Ania)

*  *  *

  

Na foto relacje z warsztatów zapraszamy do naszej galerii na facebooku.

Kliknij na poniższe zdjęcie

fot. Joanna Zabagło