Od 10 do 19 lipca 2017 r. w Garbatce Letnisko odbyły się plenerowe warsztaty tematyczne: ikona św. Jana Chrzciciela-Poprzednika. W zajęciach prowadzonych przez o. Jacka Wróbla SJ i Przemysława Juszczaka udział wzięło 14 osób. Warsztaty te stanowiły swoisty "3-stopień", wprowadzający uczestników w duchowy i warsztatowy świat ikony.
Poniżej, tradycyjnie już, dzielimy się osobistą relacją i świadectwem jednej z uczestniczek.
Kolejny mój plenerowy warsztat pisania ikon, który odbył się w lipcu 2017 r., i tym razem, po raz kolejny, w Garbatce Letnisko. Garbatka przywitała mnie wyjątkowo ładną pogodą. Na początku jak zawsze było zakwaterowanie i rozpakowanie, powitanie starych znajomych i poznanie nowych, obiad - jak zwykle przepyszny, tak jak i pozostałe posiłki - panie świetnie gotują - dania są smaczne i urozmaicone.
Tym razem o. Jacek Wróbel SJ - główny organizator i prowadzący warsztaty, wyznaczył nam niezwykle ambitne zadanie. Tematem kursu był św. Jan Chrzciciel - zwany Poprzednikiem, ostatni prorok Starego Testamentu, zapowiedziany Jego Ojcu Zachariaszowi przez Archanioła Gabriela. Jan, ten który udzielił chrztu świętego Jezusowi Chrystusowi i osobiście wskazał Go jako zapowiadanego Zbawiciela świata; ostatni Nazirejczyk: nosił odzienie z sierści wielbłądziej i pas skórzany około bioder, a jego pokarmem była szarańcza i miód leśny (Mt 3,4). Sam Jezus w taki sposób charakteryzuje Jana: On jest tym, o którym napisano: Oto Ja posyłam mego wysłańca przed Tobą, aby Ci przygotował drogę. Zaprawdę, powiadam wam: Między narodzonymi z niewiast nie powstał większy od Jana Chrzciciela. Lecz najmniejszy w królestwie niebieskim większy jest niż on (Mt 11, 7 - 11).
Dni na warsztatach mijały nie wiadomo kiedy, czas nieubłaganie pędził z prędkością - jak zawsze - kosmiczną. Była codzienna modlitwa, medytacja, eucharystia i praca, praca, praca - pracowaliśmy dosłownie dniem i nocą, z krótką przerwą na sen i odpoczynek. Niektórzy nawet pracowali na trzy zmiany, inni kończyli po północy, a wracali do pracowni bladym świtem, nie było czasu ani na ognisko, ani na kino pod chmurką. Obiecane.
Podczas warsztatów panowała, jak zawsze, wspaniała atmosfera. Niesamowity jest ogrom wiedzy posiadanej przez o. Jacka, a przekazywanej nam przez niego w sposób zrozumiały, jasny, prosty, logiczny, czytelny. Pomagał nam, dzielił się swoim doświadczeniem, prowadził, podpowiadał, uczył. Chciało się go słuchać w nieskończoność. Druga osobą, która bardzo nas wspierała na zajęciach, był Przemek Juszczak - jak zwykle cierpliwie, z ogromną wyrozumiałością i życzliwością naprawiał popełniane przez nas błędy, korygował naszą „radosną twórczość".
Na zakończenie kursu, w niedzielę 16 lipca 2017 r. podczas Mszy Świętej w Parafii Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Garbatce, wszystkie Ikony zostały tradycyjnie zaprezentowane mieszkańcom i poświęcone przez o. Jacka.
Po warsztatach jak zawsze mam niedosyt, że za krótko trwały, że za mało wiedzy wchłonęłam, że za mało się nauczyłam. To tylko takie odczucia związane ze świadomością, że coś wspaniałego już się skończyło, bo jednocześnie wiem, że nauczyłam się bardzo dużo, że moja wiedza dzięki wykładom o. Jacka, które osobiście bardzo cenię, pogłębiła się i wzbogaciła o nowe informacje. Znaczący wpływ miała też wymiana doświadczeń z pozostałymi uczestnikami warsztatów. Dziękuję wszystkim za wszystko.
Ikony stały się częścią mojego życia. Nie tylko poznawanie technik, dobór materiałów i samo malowanie, ale również historia związana z postaciami, które są przedstawiane na „naszych deskach" i bardzo chcę zgłębiać tę wiedzę - również na kolejnych kursach. Tradycją staje się, że zaraz po powrocie do domu z odbytego warsztatu zaczynam planować kolejne wyjazdy :) Oczywiście na kolejne kursy ikonopisania.
Jest jeszcze jedna bardzo ważna rzecz - charakteryzuje ona atmosferę panującą podczas warsztatów. W tym roku powstało powiedzenie: "Nie da Ci ojciec, nie da Ci matka, tego, co może dać Ci Garbatka"- spodobało się ono wszystkim uczestnikom! (Beata)
Na foto relacje z warsztatów zapraszamy do naszej galerii na facebooku.
fot. Elżbieta Dziedzicka i Jacek Wróbel SJ
Poniżej, tradycyjnie już, dzielimy się osobistą relacją i świadectwem jednej z uczestniczek.
* * *
Kolejny mój plenerowy warsztat pisania ikon, który odbył się w lipcu 2017 r., i tym razem, po raz kolejny, w Garbatce Letnisko. Garbatka przywitała mnie wyjątkowo ładną pogodą. Na początku jak zawsze było zakwaterowanie i rozpakowanie, powitanie starych znajomych i poznanie nowych, obiad - jak zwykle przepyszny, tak jak i pozostałe posiłki - panie świetnie gotują - dania są smaczne i urozmaicone.
Tym razem o. Jacek Wróbel SJ - główny organizator i prowadzący warsztaty, wyznaczył nam niezwykle ambitne zadanie. Tematem kursu był św. Jan Chrzciciel - zwany Poprzednikiem, ostatni prorok Starego Testamentu, zapowiedziany Jego Ojcu Zachariaszowi przez Archanioła Gabriela. Jan, ten który udzielił chrztu świętego Jezusowi Chrystusowi i osobiście wskazał Go jako zapowiadanego Zbawiciela świata; ostatni Nazirejczyk: nosił odzienie z sierści wielbłądziej i pas skórzany około bioder, a jego pokarmem była szarańcza i miód leśny (Mt 3,4). Sam Jezus w taki sposób charakteryzuje Jana: On jest tym, o którym napisano: Oto Ja posyłam mego wysłańca przed Tobą, aby Ci przygotował drogę. Zaprawdę, powiadam wam: Między narodzonymi z niewiast nie powstał większy od Jana Chrzciciela. Lecz najmniejszy w królestwie niebieskim większy jest niż on (Mt 11, 7 - 11).
Dni na warsztatach mijały nie wiadomo kiedy, czas nieubłaganie pędził z prędkością - jak zawsze - kosmiczną. Była codzienna modlitwa, medytacja, eucharystia i praca, praca, praca - pracowaliśmy dosłownie dniem i nocą, z krótką przerwą na sen i odpoczynek. Niektórzy nawet pracowali na trzy zmiany, inni kończyli po północy, a wracali do pracowni bladym świtem, nie było czasu ani na ognisko, ani na kino pod chmurką. Obiecane.
Podczas warsztatów panowała, jak zawsze, wspaniała atmosfera. Niesamowity jest ogrom wiedzy posiadanej przez o. Jacka, a przekazywanej nam przez niego w sposób zrozumiały, jasny, prosty, logiczny, czytelny. Pomagał nam, dzielił się swoim doświadczeniem, prowadził, podpowiadał, uczył. Chciało się go słuchać w nieskończoność. Druga osobą, która bardzo nas wspierała na zajęciach, był Przemek Juszczak - jak zwykle cierpliwie, z ogromną wyrozumiałością i życzliwością naprawiał popełniane przez nas błędy, korygował naszą „radosną twórczość".
Na zakończenie kursu, w niedzielę 16 lipca 2017 r. podczas Mszy Świętej w Parafii Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Garbatce, wszystkie Ikony zostały tradycyjnie zaprezentowane mieszkańcom i poświęcone przez o. Jacka.
Po warsztatach jak zawsze mam niedosyt, że za krótko trwały, że za mało wiedzy wchłonęłam, że za mało się nauczyłam. To tylko takie odczucia związane ze świadomością, że coś wspaniałego już się skończyło, bo jednocześnie wiem, że nauczyłam się bardzo dużo, że moja wiedza dzięki wykładom o. Jacka, które osobiście bardzo cenię, pogłębiła się i wzbogaciła o nowe informacje. Znaczący wpływ miała też wymiana doświadczeń z pozostałymi uczestnikami warsztatów. Dziękuję wszystkim za wszystko.
Ikony stały się częścią mojego życia. Nie tylko poznawanie technik, dobór materiałów i samo malowanie, ale również historia związana z postaciami, które są przedstawiane na „naszych deskach" i bardzo chcę zgłębiać tę wiedzę - również na kolejnych kursach. Tradycją staje się, że zaraz po powrocie do domu z odbytego warsztatu zaczynam planować kolejne wyjazdy :) Oczywiście na kolejne kursy ikonopisania.
Jest jeszcze jedna bardzo ważna rzecz - charakteryzuje ona atmosferę panującą podczas warsztatów. W tym roku powstało powiedzenie: "Nie da Ci ojciec, nie da Ci matka, tego, co może dać Ci Garbatka"- spodobało się ono wszystkim uczestnikom! (Beata)
* * *
Na foto relacje z warsztatów zapraszamy do naszej galerii na facebooku.
Kliknij na poniższe zdjęcie
fot. Elżbieta Dziedzicka i Jacek Wróbel SJ
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.