środa, 31 stycznia 2018

Chrystus Emmanuel - relacja z warsztatów

W dniach od 3 XI 2017 r. do 17 XII 2017 r., przez 4 weekendy, w liturgicznym okresie Adwentu, w warszawskiej pracowni Drogi Ikony przy parafii św. Szczepana odbyły się tematyczne warsztaty  ikonopisania zatytułowane „ Chrystus Emmanuel”. W zajęciach prowadzonych przez Joannę Zabagło wzięło udział osiem osób.


Emmanuel znaczy „Bóg z nami”. Jest to symboliczne imię Mesjasza, którego narodziny z Niewiasty zapowiedział prorok Izajasz jako znak opieki Bożej nad ludem wybranym (Iz 7,14). W Nowym Testamencie wypełnienie tego proroctwa, odniesionego do Chrystusa, zapowiedział Anioł, który objawił się Józefowi we śnie, by wyjaśnić: „Nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki, albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło. Porodzi Syna, któremu nadadzą imię Jezus, On bowiem zbawi swój lud od Jego grzechów”. A stało się to wszystko, aby się wypełniło słowo Pańskie, powiedziane przez proroka: „Oto Dziewica pocznie i porodzi Syna, któremu nadadzą imię Emmanuel, to znaczy Bóg z nami” (Mt 1, 20-23). W Nowym Testamencie Emmanuel to jednak imię szczególne, symboliczne. Nie jest ono jakimś drugim czy dodatkowym imieniem, lecz nazwaniem tajemnicy objawiającej się w Jezusie: ”z nami Bóg”. W osobie i działalności Jezusa odkrywamy nie tylko Jego związek z Bogiem, ale także relację Boga do nas. Ewangelia Mateusza uwydatnia tę prawdę o naszej bliskości do Boga w Jezusie Emmanuelu.


Z powyższym słowem zapoznaliśmy się na początku naszych warsztatów. Spotkanie z tematem „Chrystusa Emmanuela” było wspaniałą formą twórczego, refleksyjnego i radosnego przeżycia Adwentu '2017 r. Spotkania poświęcone takiemu przedstawieniu były dla mnie, a myślę że i dla pozostałych uczestniczek, wspaniałym czasem przygotowania się do świąt Bożego Narodzenia.

Na oryginalnym podobraziu w kształcie koła o średnicy 35 cm miał powstać pół postaciowy wizerunek Jezusa Emmanuela. Prowadząca nas Joanna przybliżyła nam to przedstawienie. Poprzez materiały dotyczące tematu można było również i w domu utrwalać tę wiedzę a także móc do tego jeszcze kiedyś powrócić.

Modlitwy z Iz 11,1-10 (Przyjście Mesjasza, Króla Sprawiedliwego) oraz z Ps 46, 8.12 ( Bóg jest naszą mocą) były bezcenną pomocą w powstawaniu ikony.


Z czterech kolorowych propozycji trzeba było wybrać do pracy ten najbliższy sercu. Po wyrysowaniu własnych podlinników, z bezcenną korektą Joanny, miałyśmy jeden trudny etap za sobą. Następne etapy też nie były łatwe, ale bardzo ciekawe i pobudzające do dalszej pracy. Wsparcie Joanny, Jej pomoc przy odnalezieniu wymarzonego koloru przy tak delikatnym temacie dawało ogromną radość z powstających ikon. Podczas ostatniego weekendu zajęć żałowałyśmy, że już ostatni raz spotykamy się przy pracy z ikoną Chrystusa Emmanuela. "Dopieszczająca" praca została nam zadana do domu. Niewypowiedziana radość rozpierała serce, że Dzieciątko Boże na ikonie zagości w naszym progach na święta Bożego Narodzenia w roku 2017.

Pan Zastępów jest z nami 
Bóg Jakuba jest dla nas obroną 
(Ps 46,8.12)
(Jola)


*  *  *

Na foto relacje z warsztatów zapraszamy do naszej galerii na facebooku.

Kliknij na poniższe zdjęcie

  


fot. Joanna Zabagło

poniedziałek, 22 stycznia 2018

Modlitwa z ikoną św. Pawła Apostoła

Zapraszamy na spotkanie "Modlitwa z Ikoną", któremu towarzyszyć będzie przedstawienie ŚW. PAWŁA APOSTOŁA. Odbędzie się ono w piątek 26 stycznia 2018r. o godz 19:15 (po mszy św. o godz. 18.30.) w kaplicy św. Judy Tadeusza w Warszawie na Mokotowie.




niedziela, 21 stycznia 2018

Ikona Krzyża Świętego - relacja z warsztatów

We wtorkowe wieczory, od września do grudnia 2017 r., w warszawskiej pracowni Drogi Ikony osiem osób ze wsparciem prowadzącego zajęcia Krzysztofa Mędzy malowało w technice tempery żółtkowej na podobraziach z drewna lipowego ikonę Krzyża Świętego w formie łacińskiej.




Pierwszym etapem było przypomnienie i przyswojenie kanonu ikony Krzyża Świętego. Wychodząc od słowa naszego Pana Jezusa Chrystusa do Nikodema: „A jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak potrzeba, by wywyższono Syna Człowieczego, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne. Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony” (J 3, 14-17), poprzez odczytanie prorockich zapowiedzi oraz samego opisu Męki Pańskiej według czterech Ewangelistów.



Następnie przyszedł czas na omówienie Tradycji. Zewnętrzne formy odróżniające krzyż prawosławny-słowiański, krzyż katolicki oraz krzyż grecki nie mają zasadniczych różnic, stanowią tylko odzwierciedlenia różnych tradycji religijnych. Kościół Katolicki i Cerkiew Prawosławna jednakowo czczą zarówno ośmioramienny jak i czteroramienny krzyż czy sześcioramienny, jako narzędzie cierpień Chrystusa Zbawiciela. Kształt krzyża nie jest zagadnieniem dogmatycznym a jedynie historycznym i formalno-estetycznym. Czcząc krzyż czteroramienny czy ośmioramienny chrześcijanie czczą nie dwa różne krzyże, ale jeden Krzyż Pański. Podobnie oddając cześć różnym przedstawieniom Chrystusa Zbawiciela człowiek wierzący czci Jednego Zbawiciela. Każdy krzyż: czteroramienny, sześcioramienny lub ośmioramienny, wykonany z drewna, metalu lub innego materiału czczony jest nie ze względu na jego widok zewnętrzny lub materiał, ale czczony jest jako obraz i symbol cierpień Chrystusa. „Ponieważ za każdym razem, gdzie będzie znak Krzyża tam będzie i On Sam” (Św. Jan Damasceński).



W zakresie prac malarskich najwięcej czasu zajęło nam prawidłowe wykonanie rysunku Ciała Zbawiciela. W każdej ikonie najważniejsze są oczy, które w tym przedstawieniu są one zamknięte. Dlatego na początek każdy namalował ikonę Chrystus w grobie, aby poznać dokładnie rysunek takiego oblicza oraz rozkład świateł. Każdy uczestnik pracował swoim tempem tak, że prace nad rysunkiem trwały nawet do połowy zajęć. Prowadzący wymagał od każdego nie tylko perfekcji linii, ale przede wszystkim zrozumienia kształtu tak, aby utrzymać doskonałość obrazu w całym procesie malowania. Wielokrotne indywidualne rysowanie i szkicowanie rąk, nóg, włosów, twarzy i układu ciała wpisało w umysły i serca ikonografów rysunek Ukrzyżowanego Zbawiciela. Zaowocowało to samodzielnością i swobodą warsztatową w końcowej fazie pracy. Dla prawidłowego wykonania ikony było także niezbędne wprowadzenie do języka Staro Cerkiewno-Słowiańskiego, zrozumienie napisów i zasad ich kompozycji.



Odrębne zajęcia zostały poświęcone na poznanie sposobu malowania opaski bioder ukrzyżowanego Chrystusa nazywanej perizonium. Poczynając od prawidłowego rysunku przepasania, węzła i draperii poprzez rozkład świateł i cieni oraz przygotowania farb do malowania białej szaty w wybranym odcieniu. I jak zawsze, dużą wartością warsztatów Drogi Ikony było i jest poznanie się wzajemne osób malujących ikony, wymiana doświadczeń i nade wszystko bezinteresowna życzliwość i pomoc.

Kończąc prace nad ikonami Krzyża Świętego dziękujemy Bogu, że w miłosierdziu Swoim obdarzył nas łaską malowania świętych wizerunków. Gloria Patri, et Filio, et Spiritui Sancto. Sicut erat in principio, et nunc, et semper, et in saecula saeculorum. Amen.

* * *

Na szerszą fotorelację z warsztatów zapraszamy do naszej galerii na facebooku.

Kliknij na poniższe zdjęcie



Tekst i foto: Krzysztof Mędza