Modlitwa z ikoną - św. Piotra Apostoła

Zapraszamy na spotkanie "Modlitwa z Ikoną", któremu towarzyszyć będzie przedstawienie św. Piotra Apostoła. Odbędzie się ono w piątek 2 marca 2018r. o godz 19:15 (po mszy św. o godz. 18.30.) w kaplicy św. Judy Tadeusza w Warszawie na Mokotowie. W temat wprowadzi o. Zbigniew Jałbrzykowski SJ

Cypr między Wschodem i Zachodem - cz.3

Zapraszamy do cyklu publikacji i towarzyszącym im fotorelacjom autorstwa Anny Przybycińskiej poświęconych kulturze Cypru - od śladów starożytności po współczesne odsłanianie fundamentów jego chrześcijańskiej tożsamości.

Limassol

Limassol to średniowieczne miasto portowe. Blisko starej mariny usytuowany jest niewielki zamek. Jego historia jest związana z Ryszardem Lwie serce, który płynąc na odsiecz Jerozolimie zatrzymał się na Cyprze. Na statkach króla, poza wojskiem, płynęły jego siostra Joanna (wówczas wdowa) oraz narzeczona - Berengaria. W czasie sztormu flota uległa rozproszeniu. Trzy statki, w tym Joanny i Berengarii dotarły do Cypru. Tu prosiły samozwańczego cesarza Cypru Izaaka Komnena o wodę i zapasy na dalszą drogę. Ten jednak wykorzystując sytuację chciał zatrzymać kobiety i zażądać okupu. Obiecał więc dać zapasy, ale pod warunkiem, że panie same go o to poproszą. Uniesione dumą Joanna i Berengaria pozostały na statku, a ponieważ nie znano uzbrojenia ani ilości wojska, nie ośmielono się ich zaatakować.

Gdy Ryszard Lwie Serce przybył na wyspę ukarał władcę, podporządkował sobie Cypr i oddał w dzierżawę Joannitom, a następnie sprzedał Gwidonowi de Lusignac. Limassol, było miejscem ceremonii ślubnej Ryszarda z Berengarią i koronacji jej na królową Anglii. Dziś w zamku znajduje się niewielkie muzeum m.in. z płytami nagrobnymi, uzbrojeniem i przedmiotami liturgicznymi (m.in. ołtarz chrześcijański z IV w. w kształcie podkowy).

Dzielnica portowa Limassol ciesząca się niegdyś złą sławą, obfituje w kawiarenki i sklepiki dla turystów. Idąc uliczkami można zobaczyć wydobyte na widok średniowieczne arkady, minaret meczetu oraz katedrę prawosławną Ayia Napa (od słowa chusta lub Panagia czytane od tyłu). Świątynia powstała prawdopodobnie na miejscu wcześniejszej, średniowiecznej. Ponieważ budowano ją w czasach osmańskich, miejsce budowy zasłonięto i nie postawiono dzwonnicy. Dobudowano ją później, lecz nie można w niej było używać dzwonów (obawiano się, że dźwięk dzwonu może być sygnałem do rozruchów). Ale i na to Cypryjczycy znaleźli sposób - wykorzystali przyjazd gubernatora i wówczas je uruchomili - oświadczając, że to na cześć gościa. Dzisiejszy wygląd nawiązujący do wczesnochrześcijańskiego wystroju (marmurowy okład ścian, balaski) jest wynikiem odnowy po trzęsieniu ziemi w XX wieku.

Warto pochodzić uliczkami Limassol i odwiedzić również mniej znane miejsca. Często niepozorne kościółki i kapliczki skrywają liczne ikony i freski, a w osmańskim zamku z XVI w. można zobaczyć nie tylko militarne eksponaty lokalnego muzeum.

Aby obejrzeć fotorelację kliknij na zdjęcie:

Tekst i zdjęcia Anna Przybycińska

Nagrodzone ikony Joanny Zabagło

10 lutego 2018 r. nastąpiło rozstrzygnięcie pierwszego międzynarodowego konkursu na ikonę współczesną organizowanego przez Muzeum Ikon w Supraślu, którego laureatką zostałaJoanna Zabagło, nasza wspołpracowniczka na Drodze Ikony. W konkursie zatytułowanym "Nowa epifania piękna" dwie ikony Joanny - "Chrystus Dobry Pasterz" oraz "Chrystus Emmanuel" - zostały nagrodzone trzecim miejscem ex aequo z pracą Solomii Kazanivskiej z Ukrainy - "Zstąpienie do otchłani". Nagrodę główną otrzymała Krystyna Kvik z Ukrainy za pracę "Apokalipsa".

Joasi serdecznie gratulujemy!!!)

fot. Urszula Żakowska

Cypr między Wschodem i Zachodem - cz.2

Zapraszamy do cyklu publikacji i towarzyszącym im fotorelacjom autorstwa Anny Przybycińskiej poświęconych kulturze Cypru - od śladów starożytności po współczesne odsłanianie fundamentów jego chrześcijańskiej tożsamości.

Miasto sarkofagów

Larnaka - dawne Kition, swą nazwę zawdzięcza prawdopodobnie sarkofagom (larnax), które odkrywano na terenie miasta. Założyli je Mykeńczycy w XIII w p.n.e. a rozbudowali Fenicjanie handlujący miedzią. Stąd pochodził filozof Zenon - twórca szkoły stoickiej.

Dla nas najważniejszym miejscem miasta, jest wybudowany w IX w. na planie krzyża greckiego, ale bez kopuł (które się zawaliły) kamienny kościół kryjący w swoim wnętrzu grób św. Łazarza. Według tradycji prześladowany przez Żydów Łazarz dotarł na Cypr i tu osiadł. Ustanowiony przez Pawła i Barnabę biskupem opiekował się swoją gminą aż do śmierci. Legenda mówi, że nigdy się nie uśmiechał, gdyż widział otchłań, w której zmarli oczekiwali zbawienia (było to jeszcze przed śmiercią i zmartwychwstaniem Chrystusa). Inna legenda wiąże przybycie świętego z powstaniem słonych jezior. Spragniony Łazarz miał poprosić spotkaną kobietę o winogrona, a gdy ta odmówiła, owoce zamieniły się w sól a winnica w słone jezioro.

Sarkofag św. Łazarza

   

Sarkofag świętego podpisany "przyjaciel" odkryto w 890 roku. Oryginalny sarkofag został odesłany do Konstantynopola, ale relikwie świętego czczono tu aż do czasów Otomańskich. Ukryte przed najeźdźcami, ponownie zostały odnalezione i udostępnione do uczczenia w latach 70-tych.

Mozaika z VI w.

Zaledwie 10 km od Larnaki, w miejscowości Kition zachowała się najstarsza na wyspie mozaika z VI w. Przedstawia ona Maryję oraz Archaniołów Michała i Gabriela. Wizerunek podpisano "Agia Maria". Znany nam podpis MP OY upowszechnił się później, prawdopodobnie po okresie ikonoklazmu. Kościół z XI-XII wieku, wybudowany na pozostałościach wcześniejszego z V wieku, rozbudowywano jeszcze w wiekach XIII-XIV (część katolicka - w stylu gotyckim) i ozdobiono w XVI - XVII (m.in. ikonostas).

Nadbudowa ikonostasu

Podobnie jak w kaplicy z Kition, w podcieniach kościoła świętego Łazarza mogli aż do czasów osmańskich sprawować swoją liturgię łacinnicy (katolicy). Świadczy to o dużej tolerancji obu kościołów i wzajemnych dobrych stosunkach. Nawet i dziś, jako katolicy nie czujemy się tu wcale obco.

Aby obejrzeć fotorelację kliknij na zdjęcie:

Tekst i zdjęcia Anna Przybycińska

Modlitwa z ikoną - bł. Elżbiety Sanny

Zapraszamy na spotkanie "Modlitwa z Ikoną", któremu towarzyszyć będzie przedstawienie bł. Elżbiety Sanny. Odbędzie się ono w piątek 16 lutego 2018r. o godz 19:15 (po mszy św. o godz. 18.30.) w kaplicy św. Judy Tadeusza w Warszawie na Mokotowie. W temat wprowadzi ks. Przemysław Krakowczyk SAC.

Cypr między Wschodem i Zachodem - cz.1

Zapraszamy do cyklu publikacji i towarzyszącym im fotorelacjom autorstwa Anny Przybycińskiej poświęconych kulturze Cypru - od śladów starożytności po współczesne odsłanianie fundamentów jego chrześcijańskiej tożsamości.

Nikozja – podzielona stolica

Cypr to trzecia co do wielkości wyspa Morza Śródziemnego (9 251 km2) położona strategicznie na przecięciu dróg handlowych Europy, Azji i Afryki. Nic więc dziwnego, że od wieków znajdowała się w zakresie zainteresowań kolejnych potęg tego basenu: Fenicjan, Mykeńczyków, Asyrii, Egiptu, Persji, Grecji, Rzymu, Bizancjum, Osmanów, Brytyjczyków i wreszcie współczesnej Turcji. Po raz pierwszy jej mieszkańcy stworzyli niepodległe państwo w 1960 roku, ale już w 1974 Turecka inwazja doprowadziła do sztucznego podziału wyspy, który trwa do dnia dzisiejszego. Nazwa Cypr pochodzi prawdopodobnie od cuprum – miedzi, której bogate złoża były eksploatowane już w XIV w p.n.e.

Odkrywki archeologiczne

Nikozja, stolica Cypru od prawie tysiąca lat, jest chyba jedyną stolicą dwu państw podzieloną linią demarkacyjną. Założona w III w p. n. e. przez Leukosa, króla Egiptu, zaczął zyskiwać na znaczeniu w czasach najazdów arabskich. W XV wieku Wenecjanie otoczyli je murami, które dzisiaj są niewątpliwie atrakcją turystyczną. Starożytna nazwa miasta Lefkosea - biała bogini, w Bizancjum została zmieniona na Lefkosia (białe wzgórza) od białych gór Pentadaktylos.

Średniowieczne struktury zabudowy

W 1662 roku wybudowano katedrę prawosławną św. Jana Chrzciciela. Jest to niezbyt okazały budynek, gdyż rządzący wówczas Osmańczycy postawili 3 warunki: świątynia nie mogła mieć kopuły, nie mogła przewyższać sąsiednich meczetów ani nie mogła mieć wewnątrz malowideł. Dopiero po stu latach udało się uzyskać zgodę na postawienie ikonostasu i wykonanie malowideł w stylu italo-bizantyjskim. Wśród nich – rzadko spotykane przedstawienie – obrzezanie małego Jezusa.

Katedra św. Jana Chrzciciela

W sąsiadujących z kościołem budynkach biskupich zgromadzono piękną kolekcję ikon. Szczególną uwagę przyciąga ikona z podwójnym, prawie lustrzanym przedstawieniem Matki Bożej z Jezusem. Nazywa się ją ikoną Matki Bożej Szybko Słuchającej i Szybko Przekazującej lub trochę bardziej kontrowersyjnie Nienawidzącej i Miłującej. Ta druga nazwa nawiązuje do rodzaju modlitw zanoszonych do Maryi – czyli próśb o pomyślność i pomoc, lub wręcz przeciwnie…

Aby obejrzeć fotorelację kliknij na zdjęcie:

Tekst i zdjęcia Anna Przybycińska