Warsztaty letnie - Chrystus Pantokrator w technice macedońskiej

Zapraszamy do udziału w intensywnych, sześciodniowych warsztatach ikonopisania pod kierunkiem mistrza i nauczyciela ikonografii z Grecji - Teodorosa Papadopoulosa. Przedmiotem warsztatów będzie ikona Chrystusa Pantokratora wzorowana na XIV-wiecznym fresku Manuela Panselinosa z monastyru Protaton z Góry Atos. Zajęcia będą okazją do zapoznania się macedońską metodą wykonywania karnacji, a także zgłębienia teologii ikony i ducha modlitwy prowadzącego do spotkania z Bogiem.

Warsztaty przeznaczone są zarówno do osób początkujących jak i zaawansowanych, chcących poszerzyć swój warsztat ikonopisarski.

Zajęcia odbywać się będą w pracowni Drogi Ikony przy Parafii św. Szczepana, ul. św. Szczepana 1 w Warszawie (Mokotów), od piątku 17 sierpnia do czwartku 23 sierpnia - z wyjątkiem niedzieli - w godz. od 9:00 do 16:30.

Szczegóły i zapisy TUTAJ.

Cypr między Wschodem i Zachodem - cz.12

Zapraszamy do cyklu publikacji i towarzyszącym im fotorelacjom autorstwa Anny Przybycińskiej poświęconych kulturze Cypru - od śladów starożytności po współczesne odsłanianie fundamentów jego chrześcijańskiej tożsamości.

św. Neofit

Św. Neofit (Neofitos) pochodził z niewielkiej wioski Kato Drys niedaleko Lefkary i był jednym z ośmiorga dzieci Atanazego i Eudoksji. Po wielu perturbacjach związanych z zaaranżowanym przez rodziców małżeństwem i ucieczką do klasztoru św. Jana Chryzostoma w Koutsovendis, Neofit został w 1152 roku mnichem. W klasztorze nauczył się pisać i czytać, i posługiwał jako zakrystianin. Pociągało go jednak życie pustelnicze. Przełożony wspólnoty nie chciał się zgodzić na odejście Neofita z monastyru z powodu młodego wieku mnicha. Wyraził jedynie zgodę na pielgrzymkę do Ziemi Świętej, którą mnich odbył w 1158 roku. Podróż utwierdziła Neofita w pragnieniu życia pustelniczego.

Po powrocie, dzięki finansowemu wsparciu innych pustelników próbował uciec na górę Latmos w Azji Mniejszej. Został jednak aresztowany w Pafos, a fundusze przepadły. Po uwolnieniu, Neofit zamieszkał w górach położonych w pobliżu miasta. W skalnych grotach urządził celę oraz kaplicę św. Krzyża i ozdobił je freskami (ok 1170 r.), które ukończył mnich Teodor (po 1183 r.).

Sława świętego pustelnika przyciągała wiernych z całej okolicy. Biskup Pafos wyświęcił Neofita na kapłana i polecił przyjęcie uczniów. W ten sposób powstał klasztor noszący do dziś imię swego świętego założyciela. Obecny kompleks klasztorny pochodzi z 1500 roku.

Aby obejrzeć pełną fotorelację kliknij na zdjęcie:

  

Tekst i zdjęcia Anna Przybycińska

Modlitwa z ikoną - św. Józefa

Zapraszamy na spotkanie "Modlitwa z Ikoną", któremu towarzyszyć będzie przedstawienie św. Józefa, Opiekuna Domu Pańskiego. Odbędzie się ono w piątek 23 maja 2018r. o godz 19:15 (po mszy św. o godz. 18.30.) w kaplicy św. Judy Tadeusza w Warszawie na Mokotowie. W temat wprowadzi o. Zbigniew Jałbrzykowski SJ i Anna Przybycińska.

Cypr między Wschodem i Zachodem - cz.11

Zapraszamy do cyklu publikacji i towarzyszącym im fotorelacjom autorstwa Anny Przybycińskiej poświęconych kulturze Cypru - od śladów starożytności po współczesne odsłanianie fundamentów jego chrześcijańskiej tożsamości.

Afrodyta i św. Paweł

Ostatnim miejscem na szlaku apostolskim św. Pawła na Cyprze był port Pafos. Założone w IV w. p.n.e. prawdopodobnie przez Nikoklisa ostatniego króla Palepafos (starego Pafos) zostało rozbudowane przez Ptolemeuszy. Głównym bóstwem czczonym w Pafos i starożytną opiekunką Cypru była bogini Afrodyta, której świątynia z XII w. p.n.e. wznosiła się w pobliżu Petra tou Ramiou – skały, gdzie bogini miała się wyłonić z piany morskiej. Wg. Legendy przybywający do Pafos św. Paweł miał wykupić i wypuścić wszystkie gołębie przeznaczone na ofiarę dla pięknej Afrodyty.

W samym mieście, w pobliżu XII wiecznego kościoła Aya Kyriaki zbudowanego na ruinach 8 nawowej bizantyjskiej bazyliki wieku wskazuje się tzw. pręgierz św. Pawła, kamienny słup, przy którym Apostoł Narodów był biczowany. W miejscu tym znajdowały się groty, wykorzystywane jako rzymskie więzienie.

Samo miasto utraciło swoje znaczenie po trzęsieniu ziemi z IV wieku. W centrum archeologicznym można oglądać ruiny wielkich domów (1300-1500 m kw.) z zachowanymi mozaikami od IV w p.n.e. (z toczaków) do VI w. n.e. przedstawiającymi sceny mitologiczne i skomplikowane wzory geometryczne. Za to w okolicznych miejscowościach można odwiedzić manufaktury słodkiego greckiego przysmaku – lukumi.

Aby obejrzeć pełną fotorelację kliknij na zdjęcie:

  

Tekst i zdjęcia Anna Przybycińska

Warsztaty ikonopisania św. Franciszek z Asyżu - relacja

W warszawskiej pracowni Drogi Ikony zakończyły się warsztaty ikonograficzne podczas których w kolejne wtorkowe wieczory, od stycznia do kwietnia 2018 r., powstawały ikony św. Franciszka z Asyżu. Na początku każdy z uczestników samodzielnie sporządził rysunek ikony wzorując się na przestawieniach sporządzonych jeszcze za życia Świętego i tuż po jego śmierci. Do rozstrzygnięcia było wiele kwestii dotyczących m.in. formatu deski, postawy i układu ciała, gestów, szat, tła, napisów, stygmatów. Staraliśmy się, aby tworzone obrazy były zgodne z tradycją Kościoła Wschodniego. W pracy towarzyszyły nam modlitwy św. Franciszka oraz fragmenty książki abpa Grzegorza Rysia „Franciszek. Życie-miejsca-słowa,” którą polecamy każdemu, kto planuje przystąpić do pracy nad ikoną św. Franciszka z Asyżu albo wyruszyć na pielgrzymkę Jego szlakiem. Warsztaty prowadzone były przez Krzysztofa Mędzę.

A oto relacja jednego z uczestników:

Zapisałem się na te warsztaty ponieważ ostatnio brakowało mi czasu na malowanie, a wiedziałem, że w ten sposób będę miał motywację aby się za to zabrać. Niestety nie byłem w stanie wziąć udziału we wszystkich zajęciach jednak i tak owoce były duże. Czas spędzony w pracowni pozwolił skupić się i jednocześnie oderwać od trosk dnia codziennego. Ponadto temat był bardzo ciekawy i bliski memu sercu. Po raz kolejny okazało się, że jak każda ikona, ta również stała się swego rodzaju rekolekcjami. Mogę śmiało powiedzieć, że przez ten czas zaprzyjaźniłem się z Św. Franciszkiem. Myślę, że ikony, które powstały podczas warsztatów idealnie odzwierciedliły tego Świętego. Jednocześnie są skromne a zarazem przedstawiają duchowy majestat świętego i jego i oddanie się Bogu.

W pracy nad ikoną towarzyszyła nam modlitwa św. Franciszka

O Panie, uczyń z nas narzędzia Twojego pokoju,
Abyśmy siali miłość tam, gdzie panuje nienawiść;
Wybaczenie tam, gdzie panuje krzywda;
Jedność tam, gdzie panuje zwątpienie;
Nadzieję tam, gdzie panuje rozpacz;
Światło tam, gdzie panuje mrok;
Radość tam, gdzie panuje smutek.
Spraw abyśmy mogli,
Nie tyle szukać pociechy, co pociechę dawać;
Nie tyle szukać zrozumienia, co rozumieć;
Nie tyle szukać miłości, co kochać;
Albowiem dając, otrzymujemy;
Wybaczając, zyskujemy przebaczenie,
A umierając, rodzimy się do wiecznego życia.
Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

 

Aby obejrzeć fotorelację z warsztatów kliknij na poniższe zdjęcie:

Tekst i foto: Krzysztof

Cypr między Wschodem i Zachodem - cz.10

Zapraszamy do cyklu publikacji i towarzyszącym im fotorelacjom autorstwa Anny Przybycińskiej poświęconych kulturze Cypru - od śladów starożytności po współczesne odsłanianie fundamentów jego chrześcijańskiej tożsamości.

Opactwo spokoju

Bellapais – to Augustiańskie, gotyckie opactwo założone w XIII wieku przez mnichów uciekających z Ziemi Świętej osiągnęło niezwykłe bogactwo i wielkość dzięki wsparciu Hugona III oraz możnych chętnie zatrzymujących się tu w czasie podróży i darzących opactwo hojnymi darami, w tym także relikwiami. W czasach otomańskich zakon rozwiązano, a świątynię oddano prawosławnym, którzy dobudowali ikonostas i ginekostas (balkon dla kobiet) oraz usunęli rzeźby.

W pobliżu opactwa, u stóp bizantyjskiego zamku rozwinęła się osada portowa Kyrenia. Podczas prac w porcie odkryto wrak statku z IV wieku n.e., który przewoził m.in. oliwę, wino, zboże, migdały. Sam zamek zdobyty przez Turków służył za więzienie aż do czasów Brytyjskich.

Aby obejrzeć pełną fotorelację kliknij na zdjęcie:

  

Tekst i zdjęcia Anna Przybycińska